Slechts 250 jaar geleden woonden gigantische olifantenvogels op Madagaskar

Struisvogels zijn de grootste van de levende vogels. Maar onze voorouders vonden grotere vertegenwoordigers van vogels die slechts 300 jaar geleden op het grondgebied van het eiland Madagaskar leefden. Vanwege hun grootsheid en ongelooflijk krachtige poten hebben deze vogels een tweede naam gekregen - olifantenvogels en hun goed bewaarde enorme gefossiliseerde eieren worden nog steeds gevonden door wetenschappers.

Epiornis, of olifantenvogels, behoorden tot een afzonderlijke orde, hoewel ze veel overeenkomsten hebben met moderne struisvogels. Madagascar epiornisis waren gewoon enorme vogels, hun groei bereikte 3 meter of meer en hun gewicht kon oplopen tot 500 kilogram. Ter vergelijking: het gewicht van struisvogels, de grootste vogels ter wereld, bereikt 150 kilogram. Net als struisvogels wisten deze vogels niet hoe ze moesten vliegen en hadden ze krachtige hoge poten.

Epiornis-eieren zijn gewoon geweldig vanwege hun grootte. Ze waren meer dan 30 centimeter lang en hadden een volume van 8-9 liter. De eieren van moderne struisvogels zijn veel kleiner, slechts 15-20 centimeter lang. Goed geconserveerde epiornis-eieren worden nog steeds gevonden in Madagaskar en worden tentoongesteld in vele paleontologische musea over de hele wereld.

De oudste fossielen van Madagaskar epiornis zijn gedateerd door wetenschappers uit het Pleistoceen. Vanwege relatieve isolatie, slaagden de epiornises die op het eiland Madagascar leefden erin om te overleven tot de 17e-18e eeuw. De Europese kolonisten van Madagaskar vermelden ontmoetingen met enorme vogels die op struisvogels lijken in afgelegen delen van het eiland. Ondanks hun enorme omvang waren de epiorni's erg kwetsbaar. Ze wisten niet hoe te vliegen en dienden als gemakkelijke prooi voor bekwame jagers, en hun enorme eieren, in staat om een hele familie te voeden, waren altijd een goede vondst. Daarom leden ze het lot van veel grote dieren op onze planeet - ze werden volledig vernietigd door de mens. Maar misschien, dankzij de prestaties van genetici, zal de mensheid sommige van haar fouten kunnen corrigeren en uitgeroofde dieren kunnen herstellen van het overleven van DNA-fragmenten.